Władysław Kolarski
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 298/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Władysław Kolarski to lekarz pediatra i wieloletni dyrektor Ośrodka Zdrowia w Muszynie, od ponad 50 lat związany z Miastem i Gminą Uzdrowiskową Muszyna. Władysław Kolarski przybył do Muszyny na przełomie lat 60. i 70. ubiegłego wieku. Bardzo szybko zyskał sobie uznanie, sympatię i zaufanie personelu przychodni, co spowodowało, że zgodził się objąć stanowisko Kierownika Miejskiej Przychodni Rejonowej w Muszynie, a następnie Dyrektora Samodzielnego Publicznego Zakładu Podstawowej Opieki Zdrowotnej w Muszynie. Przez 40 lat kierował pracą ośrodka zdrowia mierząc się z trudnymi ekonomicznie i społecznie czasami oraz możliwościami rozwoju. Specjalizacja lekarska Władysława Kolarskiego to pediatria, jednakże ograniczona lokalnie dostępność do lekarzy sprawiła, iż bardzo szybko stał się lekarzem całych rodzin. Leczył więc nie tylko dzieci, ale także ich rodziców i dziadków. Empatia, dobre serce, poczucie niesienia misji towarzyszyły i towarzyszą Władysławowi Kolarskiemu w życiu prywatnym, jak i zawodowym. Z tego powodu tak wiele osób mogło liczyć na pomoc i wsparcie z jego strony. Należy do osób otwartych i ciepłych, dlatego tak chętnie studenci medycyny zarówno kierunków lekarskich, jak i pielęgniarskich wybierali publiczną przychodnię na miejsce realizacji praktyk. To osoba, dla której każdy człowiek ma ogromne znaczenie. Władysław Kolarski wielokrotnie pomagał pacjentom poza godzinami swojej pracy, bardzo często w weekendy, nie przyjmując wynagrodzenia, nie zwracając uwagi czy jest to mieszkaniec Muszyny, kuracjusz, pacjent jego przychodni czy innej.
Chętnie uczestniczy i angażuje się jako wolontariusz w Parafialnym Oddziale Caritas w Muszynie oraz Interdyscyplinarnym Zespole do Spraw Przeciwdziałania Przemocy w Rodzinie prowadzonym przez Ośrodek Opieki Społecznej w Muszynie. Nie szczędząc swych sił, angażuje się w pomoc potrzebującym w parafii i poza nią. Jest osobą niezwykle cenioną przez swój takt i oddanie dla podejmowanych działań przez Caritas oraz parafię. Swoją aktywność traktuje zawsze w kategoriach służby bliźniemu. Władysław Kolarski jest oddany swojemu powołaniu, dlatego przechodząc na emeryturę w 2011 roku nie zakończył pracy jako lekarz rodzinny. Swoją misję kontynuuje do dnia dzisiejszego, pracując w SPZPOZ w Muszynie.
Jednym z wyrazów sympatii i uznania wobec jego osoby było zajęcie wysokiego 3. miejsca (spośród 15 zgłoszonych lekarzy) w plebiscycie „Twój sądecki lekarz rodzinny”, organizowanym w 2019 roku przez Fundację Sądecką.
Stanisław Król
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 299/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Stanisław Król – jako osoba posiadająca wykształcenie muzyczne – był przez długie lata nauczycielem muzyki w Szkole Podstawowej w Ptaszkowej. Z chwilą przybycia do Ptaszkowej wstąpił do działającej od 1922 roku Orkiestry Dętej w Ptaszkowej, grając na różnego rodzaju instrumentach muzycznych. Następnie został kapelmistrzem orkiestry, a funkcję tę sprawował do 2020 roku. W 1997 roku założył chór mieszany i został jego dyrygentem. Od początku trwania zespołu regionalnego „Echo Jaworza” w Ptaszkowej jest jednym z jego muzyków. Podjął się dodatkowo prowadzenia zespołu pod względem przygotowywania repertuaru muzycznego. W tym względzie jest wszechstronny, gdyż tworzy repertuar zarówno muzyki klasycznej, rozrywkowej, religijnej, patriotycznej, jak i ludowej. We wszystko, co czyni, wkłada ogrom serca, angażując swój wolny czas. Programy artystyczne zespołu wykonywane są na bardzo wysokim poziomie i cieszą się dużym zainteresowaniem wśród licznych odbiorców. Dowodem na wysoki poziom, jaki prezentuje orkiestra pod dyrygenturą Stanisława Króla, jest udział w Wojewódzkich Przeglądach Orkiestr Dętych „Echo Trombity”, podczas których zespół zdobywał I i II miejsca oraz liczne wyróżnienia. Przez długie lata Orkiestra Dęta w Ptaszkowej uświetniała miejsko-gminne obchody świąt państwowych, a zespół regionalny „Echo Jaworza” brał udział w uroczystościach kościelnych, festynach i innych wydarzeniach.
Postawa Stanisława Króla pokazuje, iż jest on bardzo zaangażowany w działalność na rzecz krzewienia kultury, także poza granicami Sądecczyzny. Uwrażliwia on młode pokolenia na wartości płynące z muzyki, a swoją działalność wykonuje w sposób profesjonalny i z wielkim oddaniem. Stanisław Król jest ponadto osobą bardzo skromną i lubianą przez członków zespołów, a także poważaną przez lokalne władze i społeczność Ziemi Grybowskiej. Jego bezinteresowna działalność na rzecz upowszechniania i rozwoju kultury na terenie województwa małopolskiego jest oceniana niezwykle wysoko.
Jan Łuszczewski
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 300/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Jan Łuszczewski w szeregi górskiego pogotowia wstąpił w 1980 roku, podtrzymując w ten sposób tradycje rodzinne. Od początku swojej działalności był wyjątkowo aktywny zarówno jako ratownik liniowy pełniący służbę górską w najtrudniejszych jej odcinkach i warunkach, jak również niestrudzony inicjator przedsięwzięć poprawiających warunki pełnienia tej służby i jej bezpieczeństwa. Od 1990 roku pełni z wyboru społeczną funkcję Prezesa Zarządu Grupy Krynickiej GOPR. Na przestrzeni 12 lat sprawowania tej funkcji, dzięki umiejętności zjednywania przychylności dla służby górskiej, pozyskał wiele instytucji i ludzi, którzy w znacznym stopniu przyczynili się do poprawy warunków działania Grupy Krynickiej. Jego niepodważalną zasługą są wykonane w latach 1998-2000 poważne remonty dyżurek. Ponadto w latach 1999-2002 zainicjował, pozyskał środki od sponsorów i doprowadził do wybudowania profesjonalnej wieży treningowej ze sztuczną ścianą do wspinaczki przy Stacji Centralnej Grupy Krynickiej GOPR. Ten profesjonalny obiekt umożliwia szkolenie ratowników w ratownictwie specjalistycznym. Jest jedynym tego rodzaju obiektem w dyspozycji GOPR i jednym z nielicznych istniejących w Polsce.
Od roku 1990 do chwili obecnej pracuje społecznie w Zarządzie Głównym GOPR. Jest współtwórcą nowoczesnego systemu i struktury ratownictwa górskiego w Polsce, jakim charakteryzuje się GOPR. Pełniąc ważne odpowiedzialne funkcje zawodowe, zawsze znajdował i znajduje czas na pełnienie dyżurów ratowniczych w terenie. Doskonała znajomość topografii terenu, świetna kondycja fizyczna i bardzo dobre umiejętności jazdy na nartach predysponują go do grona czołowych ratowników. Na służbę liniową poświęca rocznie średnio około trzystu godzin. W całym okresie swojej działalności ratowniczej był uczestnikiem 27 wypraw ratunkowych, prowadzonych głównie w ekstremalnie trudnych warunkach zimowych. Jego zaangażowaniu i ofiarności wielu turystów zawdzięcza zdrowie i życie.
Poświęcając bardzo dużo czasu problemom GOPR, udziela się również na rzecz środowiska lokalnego poprzez inne formy działalności. Kierując pracą Miejskiego Przedsiębiorstwa Gospodarki Komunalnej w Krynicy-Zdroju, doprowadził do realizacji ważnych inicjatyw. Należy do nich m.in. zainicjowanie i doprowadzenie w 1995 roku do wybudowania jednej z najnowocześniejszych w Polsce oczyszczalni ścieków w Krynicy-Zdroju, czy budowa ekologicznego wysypiska śmieci dla Gminy Krynica-Zdrój w roku 1996. Natomiast w 1997 roku był współinicjatorem budowy i budowniczym kolei gondolowej na Jaworzynę Krynicką. Wykorzystując doskonałą znajomość terenu, wytyczył trasy zjazdowe dla użytkowników kolei. Obecnie z pasją walczy o rozbudowę tras zjazdowych i biegowych dla czynnego uprawiania sportu i rekreacji. Od wielu lat działa społecznie w Krynickim Towarzystwie Hokejowym, zasiadając w Zarządzie klubu. W latach 1995-1999, pełniąc funkcję prezesa KTH przez dwie kadencje, doprowadził drużynę seniorów do zdobycia srebrnego i brązowego medalu w rozgrywkach polskiej ligi hokeja na lodzie. W tym okresie wprowadził także z dobrymi wynikami do rozgrywek ligowych wszystkie roczniki młodych adeptów hokeja. Jan Łuszczewski od wielu lat działa również na forum samorządu terytorialnego, pracując nad ciągłym doskonaleniem wizerunku Krynicy-Zdroju oraz poprawy warunków życia i pracy stałych mieszkańców uzdrowiska. W tych wszystkich działaniach jest całkowicie bezinteresowny, a także bardzo koleżeński, szanowany i lubiany przez kolegów ratowników oraz środowisko lokalne.
Za swoje dokonania został odznaczony m.in. Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Srebrnym Krzyżem Zasługi.
Druh Wincenty Motyka
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 301/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Wincenty Motyka był wieloletnim pracownikiem i nauczycielem zawodu w Zespole Szkół Zawodowych im. Stanisława Staszica w Grybowie. Odszedł na emeryturę w 1997 roku po 35 latach pracy w szkole. Jednak najbardziej jest znany ze swoje działalności społecznej jako strażak ochotnik. Służbę rozpoczął w 1959 roku w Ochotniczej Straży Pożarnej w Białej Wyżnej. W latach siedemdziesiątych ubiegłego stulecia przez trzy kadencje był prezesem OSP Biała Wyżna. Za jego kadencji Ochotnicza Straż Pożarna bardzo dynamicznie się rozwijała. W uznaniu zasług Ochotniczej Straży Pożarnej w Białej Wyżnej, kierowanej przez Wincentego Motykę, społeczeństwo uhonorowało jednostkę sztandarem. Kiedy w połowie lat siedemdziesiątych doszło do połączenia OSP Biała Wyżna i OSP Grybów, rozpoczęła działalność OSP Grybów-Biała, której pierwszym prezesem był Wincenty Motyka. Dzięki jego odwadze oraz dbałości o sprzęt, OSP Grybów-Biała była i jest jedną z najbardziej mobilnych jednostek OSP w powiecie nowosądeckim. Pod koniec ubiegłego wieku ponownie objął funkcje prezesa OSP Grybów-Biała i od razu przystąpił do energicznych działań w zakresie kapitalnego remontu budynku remizy. Jego staraniem OSP Grybów-Biała wymieniła stare i wyeksploatowane samochody pożarnicze – za jego kadencji wymieniono aż trzy samochody. Przyczynił się także do pozyskania nowoczesnego sprzętu ratowniczego. Jako prezes dowodził wieloma akcjami ratowniczymi, a w szczególności podczas usuwania skutków powodzi w 1997 roku oraz 2001 roku na terenie miasta i gminy Grybów.
Z jego inicjatywy powstały i prężnie funkcjonują do dziś młodzieżowe drużyny pożarnicze. Wychował wielu aktywnych i ambitnych strażaków OSP. Poza działalnością w szeregach ochotniczej straży pożarnej bierze aktywny udział w życiu społeczności lokalnej. Przez wiele kadencji zasiadał jako radny w Radzie Miasta Grybowa. Podejmował wiele inicjatyw na rzecz miejscowej ludności w zakresie poprawy bezpieczeństwa oraz warunków ich życia. Wincenty Motyka od ponad sześćdziesięciu lat funkcjonuje w strukturach ochotniczych straży pożarnych, dając wzór całkowitego oddania dla spraw ochrony przeciwpożarowej. W uznaniu jego zasług walne zebranie OSP Grybów-Biała w 2022 roku nadało mu tytuł Honorowego Prezesa OSP Grybów-Biała.
Odznaczony został również m.in. następującymi odznaczeniami: Złotym Krzyżem Zasługi w 2005 roku oraz Złotym Znakiem Związku w 2000 roku.
Janusz Pasiut
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 302/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Janusz Pasiut zasłynął jako ojciec starosądeckiej piłki siatkowej, jest bowiem uznanym trenerem tej dyscypliny sportowej. Pełni funkcję prezesa Międzyszkolnego Uczniowskiego Klubu Sportowego „Poprad” Stary Sącz oraz uczy wychowania fizycznego w Szkole Podstawowej nr 2 w Starym Sączu. To zasłużony działacz Małopolskiego Związku Piłki Siatkowej. Jest prekursorem siatkówki plażowej w województwie małopolskim. Wychowawca wielu roczników uzdolnionych siatkarek – juniorek reprezentantek Polski. Jego dużym sukcesem było wprowadzenie „Popradu” Stary Sącz do II ligi piłki siatkowej. Pod wodzą trenera Janusza Pasiuta siatkarki „Popradu" zajmowały miejsca na podium w wielu rozgrywkach, w tym: Małopolskiej Lidze Kobiet, mistrzostwach województwa w kategorii juniorek, ćwierćfinałach Mistrzostw Polski w kategorii juniorek i kadetek, mistrzostwach Polski oraz Ogólnopolskiej Olimpiady Młodzieży w siatkówce plażowej.
To niestrudzony propagator siatkówki. Dzięki takim projektom jak Siatkarski Ośrodek Szkolny, którego Janusz Pasiut jest koordynatorem, siatkówka cieszy się dużym zainteresowaniem, a młode siatkarki już od najmłodszych lat mają możliwość sportowego rozwoju i profesjonalnej opieki. W szkołach powstawały specjalne klasy objęte programem Siatkarskiego Ośrodka Szkolnego. Janusz Pasiut jest pomysłodawcą i koordynatorem Akademii Siatkarskiej, która w zamyśle jest przygotowaniem do profesjonalnego treningu siatkarskiego realizowanego w Siatkarskich Ośrodkach Szkolnych. Polega ona na włączeniu większej liczby szkół oraz objęcie szkoleniem uczennic ze szkół podstawowych w zakresie piłki siatkowej. Janusz Pasiut jest również inicjatorem i głównym prowadzącym Akademii Talentów Powiatu Nowosądeckiego w Piłce Siatkowej Dziewcząt. Projekt jest adresowany do wszystkich absolwentek szkół podstawowych z całego powiatu nowosądeckiego, które chcą wykazać się na polu sportowym, a jednocześnie solidnie przygotować do egzaminu maturalnego i rozwijać zainteresowania w innych dziedzinach.
W 2019 roku Rada Miejska w Starym Sączu przyznała Januszowi Pasiutowi Odznakę Honorową Starego Sącza. W 2013 roku został wyróżniony Jabłkiem Sądeckim z okazji 15-lecia Powiatu Nowosądeckiego.
Ks. Albin Samborski
nadanie odznaki honorowej – „Zasłużony dla Ziemi Sądeckiej” uchwałą Nr 303/XXVIII/22 Rady Powiatu Nowosądeckiego z dnia 6 maja 2022 r.
Uzasadnienie:
Ks. Kan. Albin Samborski w latach 1989-2021 pełnił funkcję proboszcza parafii pw. Nawiedzenia NMP w Lipnicy Wielkiej. Po przyjętych święceniach był przez dwa lata neoprezbiterem w parafii Św. Stanisława w Czarnej Sędziszowskiej, potem przez pięć lat pracował jako wikariusz w parafii Ścięcia Św. Jana Chrzciciela w Górze Świętego Jana. Następnie przez trzy lata w parafii Św. Antoniego w Krynicy-Zdroju oraz dwa lata w parafii Św. Idziego Opata w Zakliczynie.
Parafia pw. Nawiedzenia NMP w Lipnicy Wielkiej jest jedną z najstarszych na Sądecczyźnie. Kościół został ufundowany przez samego Kazimierza Wielkiego i stanowi niezwykle cenny zabytek. Podczas opieki sprawowanej przez 32 lata przez Ks. Kan. Albina Samborskiego był on nieustannie odnawiany, a ostatecznie został przeprowadzony jego gruntowny remont. Wykonano prace na zewnątrz jak i wewnątrz kościoła: wybudowana została dzwonnica, przebudowano chór, odnowiono ołtarze. Ponadto uporządkowano obejście kościoła i wyremontowano plebanię. Wymagało to ogromnego nakładu pracy, także poprzez zdobywanie licznych funduszy. Udało się to dzięki zaangażowaniu proboszcza, który był zawsze dobrym gospodarzem i wspaniałym organizatorem. Dzięki tym licznym pracom kościół stawał się coraz piękniejszy i aktualnie przyciąga nie tylko miejscowych parafian, ale też turystów zainteresowanych sztuką sakralną.
Czas pracy na parafii Ks. Kan. Albina Samborskiego to nie tylko praca polegająca na dbałości o budynek kościoła, ale także troska o dobro duchowe parafian. W ciągu 32 lat Ks. Kan. Albin Samborski nieustannie z ogromnym zaangażowaniem niósł posługę duszpasterską. Świadczyć o tym może kilkanaście róż różańcowych kobiecych i męskich, które aktywnie włączają się w życie duchowe parafii. Założył również Liturgiczną Służbę Ołtarza i Dziewczęcą Służbę Maryjną. Bardzo prężnie działa też rada parafialna oraz Caritas, który troszczy się o chorych, ubogich i samotnych. Ponadto od kilku lat jest organizatorem pieszej pielgrzymki do Sanktuarium Maryjnego w Bruśniku, która cieszy się wielkim zainteresowaniem wiernych z Lipnicy Wielkiej i sąsiednich parafii. Wielkim wydarzeniem jest zainicjowany przez Ks. Kan. Albina Samborskiego cykliczny koncert kolęd przed pasterką w wykonaniu Zespołu Regionalnego Lipniczanie, na który przybywają goście z całej Sądecczyzny. Ziemia Lipnicka wraz z zabytkowym kościołem jest ważną cząstką Sądecczyzny i rozsławia ją także daleko poza jej granice.
