Rezerwat Przyrody „Baniska” został utworzony 1919 r. przez hrabiego Adama Stadnickiego. Położony jest w górnej części doliny Roztoczanki - Baniska na północnym skłonie Radziejowej. Ochronie podlega drzewostan złożony z buka, jodły, świerka i jawora. Wiek niektórych drzew sięga 200 lat, a ich wysokość dochodzi do 40 m. Na obszarze 55 ha występują: wilk, dzik, sarna, jeleń, ryś, żbik. Czasem pojawia się niedźwiedź brunatny. Z ptaków zaobserwować tu można: ziębę, myszołowa zwyczajnego, jastrzębia, puszczyka i głuszca.
Rezerwat Przyrody „Lembarczek” został utworzony na górze Lembarczek będącej częścią Pasma Jaworzyny Krynickiej w Beskidzie Sądeckim. Administracyjnie jest częścią miejscowości Wierchomla Mała w gminie Piwniczna-Zdrój w powiecie nowosądeckim. Rezerwat został utworzony w 1985 r. Jest w całości położony na terenie Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Rezerwat Lembarczek ma powierzchnię ok. 47 ha. Ochroną objęty tu jest naturalny las bukowo-jodłowy, który rozciąga się na północnym i północno-wschodnim stoku góry Lembarczek, opadającym do doliny Potaszni. Stok jest bardzo stromy i przecinają go 3 głębokie jary potoków będących dopływami Potaszni. Oprócz dwóch dominujących tu gatunków drzew – buka i jodły występują również pojedyncze okazy jawora. W runie leśnym można odnaleźć gatunki typowe dla buczyny karpackiej. Na niewielkich powierzchniach występują młode, nasadzone drzewostany, jednak odnawia się w nich naturalna buczyna.
Rezerwat Przyrody „Białowodzka Góra Nad Dunajcem” to leśny rezerwat przyrody w gminie Łososina Dolna. Zajmuje powierzchnię 67,74 ha. Rezerwat utworzono w 1961 r. w celu ochrony naturalnych zespołów buczyny karpackiej i dąbrowy oraz roślinności skalnej porastających zbocza i szczyt Białowodzkiej Góry w Beskidzie Wyspowym zawierających rzadkie elementy florystyczne. Z rzadkich w naszym kraju gatunków występuje tu jarząb brekinia i irga czarna.
Rezerwat Przyrody „Okopy Konfederackie” jest rezerwatem krajobrazowym, znajduje się w rejonie okopów konfederatów barskich na Jaworze (wzgórze we wschodniej części Gór Leluchowskich – Beskid Niski) niedaleko Krynicy-Zdroju. Utworzono go w 1963 r. Jego powierzchnia to 2,62 ha. Nazwa rezerwatu pochodzi od okopów konfederatów Kazimierza Pułaskiego. Ziemne umocnienia konfederackie składały się pierwotnie z wału ochronnego, głębokiego rowu oraz stoku przed rowem. Obecnie najlepiej widoczny jest rów, pozostałe elementy szańca zachowały się jedynie we fragmentach. Umocnienia mają kształt nieregularnego trójkąta skierowanego czołem w kierunku drogi Muszynka – Przełęcz Tylicka. Pod ochroną w rezerwacie znajdują się: dziewięćsił bezłodygowy (Carlina acaulis), podkolan biały (Platanthera bifolia) – ochrona ścisła oraz kocanki piaskowe (Helichrysum arenarium) i kalina koralowa (Viburnum opulus) – ochrona częściowa.
Rezerwat Przyrody „Wierchomla” utworzono w 1983 r. na terenie gminy Piwniczna-Zdrój na stokach Pustej Wielkiej w Beskidzie Sądeckim (Pasmo Jaworzyny). Ma powierzchnię 25,37 ha. W całości położony jest na obszarze Popradzkiego Parku Krajobrazowego. Ochronie podlega w nim naturalny las bukowo-jodłowy, w którym znajdują się wychodnie skalne gruboławicowych piaskowców i zlepieńców. Powierzchnię rezerwatu porasta buczyna karpacka w dwóch wariantach: żyznym i ubogim. Główną część drzewostanu stanowi buk z niewielką domieszką jodły. Egzemplarze jodły są stare i okazałe, część z nich stoi martwa, stanowiąc miejsce gniazdowania dziuplaków. Około 40% rezerwatu porasta młody drzewostan w wieku 15-40 lat. Rezerwat swoim wyglądem przypomina pierwotną puszczę górską. To obszar interesujący także pod względem hydrograficznym – jest to strefa czterech źródeł dających początek Pustej, która jest dopływem potoku Wierchomlanka.
Rezerwat Przyrody „Żebracze” to leśny rezerwat w gminie Muszyna w Beskidzie Sądeckim (Pasmo Jaworzyny) w dolnej części opadających do potoku Szczawnik zachodnich stoków Wielkiej Bukowej, zajmuje część stoku Kotelniczego Wierchu. Jego powierzchnia wynosi 44,56 ha. Powstał w 1995 r. Występują tu bukowo-jodłowe drzewostany, których średni wiek wynosi około 150 lat. Powołano go właśnie celem ochrony zespołu buczyny karpackiej o zróżnicowanym składzie gatunkowym, która zajmuje w rezerwacie największą powierzchnię. Wyróżniono jej cztery warianty: typowy, wietlicowo-narecznicowy z wietlicą samiczą i narecznicą krótkoostną, trzcinnikowy z trzcinnikiem leśnym oraz wariant z niecierpkiem pospolitym. Wariant trzcinnikowy zbliżony do kwaśnej buczyny występuje w miejscach bardziej eksponowanych i dobrze naświetlonych. W runie występuje także objęta ochroną marzanka wonna oraz gajowiec żółty. Las ten stanowi dobrze zachowany starodrzew dawnej puszczy karpackiej z dodatkowym walorem w postaci licznych wychodni skalnych.
Rezerwat „Las Lipowy Obrożyska” założony został w 1919 r. Jego powierzchnia wynosi 100,38 ha. To jeden z najcenniejszych kompleksów lasu liściastego na terenie Beskidów. Głównym gatunkiem tworzącym drzewostan jest lipa drobnolistna, towarzyszy jej jodła, świerk i buk. Drzewostan uważany jest za relikt polodowcowego optimum klimatycznego, okresu atlantyckiego (ok. 4000-2000 lat p.n.e.). Dzięki specyficznemu mezoklimatowi tego terenu, lipa drobnolistna przetrwała do obecnych czasów. Na terenie Rezerwatu wytyczono ścieżkę dydaktyczną o długości 3 km, czas przejścia ok. 2 h, wejście w okolicach ul. Lipowej w Muszynie.
Na wschodnich stokach Zimnego i Dubnego znajduje się Rezerwat Przyrody „Hajnik” chroniący fragment naturalnej buczyny karpackiej oraz naturalnego lasu jodłowego. Rezerwat został założony w 1974 r. i obejmuje powierzchnię 16,9 ha. Osobliwością rezerwatu jest fragment czystego drzewostanu jodłowego naturalnego pochodzenia, w wieku 130-180 lat. Pojedyncze jodły osiągają tu 100-115 cm grubości w pierśnicy i około 40 m wysokości. Zespół jedlin Galio-Abietetum zajmuje część rezerwatu. Dominującym zespołem jest buczyna karpacka Dentario Glandulosae-Fagetum, z mieszanym drzewostanem jodłowo-bukowym z przewagą buka w niższych partiach. Runo jest bardzo gęste i wysokie, z dużym zróżnicowaniem gatunkowym. Przeważa w nim wietlica samcza i jeżyna gruczołowata. Występują też wszystkie gatunki typowe dla lasów bukowych tego zespołu (żywiec gruczołowaty i cebulkowy, żywokost sercowaty i bulwiasty oraz paprotniki). informacje na podstawie strony www.malopolska.szlaki.pttk.pl/index.php/szlaki/miejsce/2089
W Mogilnie (gm. Korzenna), na północnym zboczu Jodłowej Góry, leży Rezerwat Cisów o pow. 35 ha. W otoczeniu jodłowego lasu zachował się tu kompleks kilkuset cisów. To ewenement na skalę kontynentu – jedno z niewielu tak dużych naturalnych stanowisk cisów w Europie Środkowej. Na uwagę zasługuje najstarszy cis w rezerwacie, zwany „Bartkiem” – wg niektórych szacunków liczy ok. 700 lat.
W obrębie wzniesień w rejonie Bukowca (gm. Korzenna) uwidaczniają się osobliwe w kształtach ostańce skalne, ukształtowane przez procesy wietrzenia i erozji. Zbudowane są z piaskowców i zlepieńców ciężkowickich. W 1953 r. utworzono tu Rezerwat Przyrody Nieożywionej „Diable Skały”.
Na północnym stoku góry Bukowiec znajduje się wejście do Jaskini Szczelinowej „Diabla Dziura” o długości korytarzy ok. 175 m i głębokości 45 m.
Rezerwat „Uhryń” (gm. Łabowa) powstał w 1924 r. w prywatnych dobrach Adama hrabiego Stadnickiego. Dawna nazwa rezerwatu to Medwediczka. Powierzchnia rezerwatu wynosi 16 ha. Ochronie podlegają tu drzewostany bukowo-jodłowe, w wieku około 230 lat, charakterystyczne dla dawnej puszczy karpackiej. Puszczańskiego charakteru dodaje mu duża liczba martwych pni i gęsty młodnik pochodzący z samosiewu.
Rezerwat „Łabowiec” (gm. Łabowa) o powierzchni ok. 10 ha założono w 1924 r. Położony jest w paśmie Jaworzyny Krynickiej, nad wsią Łabowiec. Obiektem ochrony jest drzewostan jodłowo-bukowy. Starodrzew jodłowy zwraca uwagę rozmiarami – niektóre okazy jodeł mierzą 390 cm obwodu, a ich wiek dochodzi do 250-300 lat. Przygotowano tu ścieżkę, którą można wejść w głąb rezerwatu i podziwiać jego piękno. Stąd do schroniska na Hali Łabowskiej jest tylko 15 minut.
Rezerwat „Barnowiec” (gm. Łabowa) o powierzchni ok. 21 ha założył w 1924 r. hrabia Adam Stadnicki, chroni drzewostan jodłowo-bukowy położony na północnych stokach pasma Jaworzyny Krynickiej w pobliżu wsi Barnowiec. Obiektem ochrony jest stary drzewostan buczyny karpackiej. Wnętrze rezerwatu pokrywają skały i uskoki, co dodaje mu dzikiego charakteru.
Wierch Nad Kamieniem (1084 m n.p.m.) to ciekawy obiekt dydaktyczny, który tworzy zespół skał wraz z przylegającym drzewostanem – objęty ochroną – o powierzchni 4 ha, składający się z oddzielnych bloków lub wychodni skalnych dużych rozmiarów oraz jaskiń, będących charakterystycznym elementem krajobrazu okolicy. Szczyt dostępny jest m.in. ze szlaku czerwonego na Halę Łabowską.
