Beskid Sądecki to pasmo górskie w Karpatach Zachodnich. Na Sądecczyźnie do Beskidu Sądeckiego zalicza się: Pasmo Jaworzyny i Pasmo Radziejowej. Pasmo Jaworzyny ciągnie się od Barcic po Tylicz, z wszystkich stron jest wyraźnie oddzielone dolinami rzek. Najwyższym jego szczytem jest Jaworzyna Krynicka - 1114 m n.p.m. Od zachodu i południowego wschodu granicę tworzy głęboka dolina Popradu. Rzeka oddziela szczyty od drugiego pasma Beskidu Sądeckiego - Pasma Radziejowej, które rozciąga się od doliny Dunajca po Eliaszówkę (1024 m n.p.m.). Znajdują się tu wszystkie szczyty Sądecczyzny wznoszące się powyżej 1200 m n.p.m., łącznie z najwyższą Radziejową (1262 m n.p.m.), od której pasmo wzięło swoją nazwę. Jedyną większą rzeką przepływającą przez ten rejon jest Poprad, natomiast Dunajec opływa go od zachodu i północy, będąc jego granicą. Beskid Sądecki cechuje wyjątkowo duża lesistość. Mało jest tutaj polan i łąk, w porównaniu z okolicznymi pasmami gór. Duże zasługi w ochronie tutejszych lasów miał hrabia Adam Stadnicki - dawny właściciel tych terenów. W lasach Beskidu Sądeckiego dominuje buk zwyczajny, a domieszkę tworzą: jodła pospolita, świerk i jawor. Nad potokami i rzekami występują łęgi, a na stromych skarpach nad Popradem i Dunajcem niewielkie grądy. Rzadkością jest zachowany naturalny fragment lasu lipowego, chroniony w rezerwacie przyrody Las Lipowy Obrożyska. Z rzadkich w Polsce roślin stwierdzono występowanie w m.in. takich gatunków, jak: dwulistnik muszy, głodek żółty, goździk pyszny, irga czarna, kokorycz żółtawa, koniczyna pannońska, kręczynka jesienna, oman plamisty, ostrożeń dwubarwny, ostrożeń głowacz, pierwiosnek omączony, prosienicznik plamisty, przetacznik pokrzywolistny, przewiercień długolistny, turzyca zgrzebłowata, wiechlina styryjska, wyblin jednolistny.
