Sądecki Rynek to największy po krakowskim rynek w Małopolsce. Obecny kształt i architektura Rynku ukształtowały się na przełomie XIX i XX w., po wielkim pożarze miasta w 1894 r. W architekturze rynkowej zabudowy dominuje eklektyzm. Jedną z najładniejszych budowli jest secesyjna kamieniczka pod nr. 29.
Poprzedni Sądecki Ratusz spłonął doszczętnie w 1894 r. razem z bezcennymi dokumentami i pergaminami. Zachowały się tylko fundamenty budowli, widoczne obok dzisiejszego magistratu. Budowa nowego ratusza rozpoczęła się rok później. Eklektyczna budowla z wieżą ratuszową ma wystrój w stylu neorenesansowym i neobarokowym.
Kościół św. Małgorzaty wzniesiony został wkrótce po lokacji miasta. Do godności bazyliki mniejszej świątynię wyniósł Jan Paweł II. Kościół jest perłą sądeckiej architektury i sztuki. Najstarszym malowidłem jest gotycka polichromia z 1360 r., przedstawiająca sceny męczeństwa i ukrzyżowania Chrystusa. Bazylika kolegiacka św. Małgorzaty jest znanym w diecezji tarnowskiej sanktuarium zwanym sądecką „górą Tabor”, dzięki znajdującemu się w ołtarzu głównym obrazowi Przemienienia Pańskiego, z kręgu Veraikon, z XVI w.
Sądecki Zamek wybudowano w widłach Dunajca i Kamienicy w połowie XIV w. Jego fundatorem był król Kazimierz Wielki. Warownię upodobał sobie Władysław Jagiełło. Tu powstały plany wojny z Krzyżakami. Nad Dunajcem Kazimierz Jagiellończyk polecił kształcić swoich synów. Na początku XVII w. zamek został zniszczony przez pożar. Odbudowali go Lubomirscy wg projektu włoskiego architekta Macieja Trapoli. Z czasem popadł w ruinę. Zniszczenia dopełniły kolejne pożary w XVIII w. W czasach rozbiorów zamieniony został w koszary. Restaurację zamku przeprowadzono w latach trzydziestych XX w. W czasie II wojny światowej okupant urządził w nim koszary i skład broni. W 1945 r. partyzanci wysadzili zamek. Do dziś pozostała po nim tylko Baszta Kowalska. Z obwarowań miasta zachowały się fragmenty murów obronnych.
